Karalama:
Dışım(a) ı-içimi
Deşip-çıkarma! (Katıştırıp açığa serme)
Aydınlanma:
İçte dolma.
Yönelme.
Sönerken tutuşup,
Tutuşturduğundan tutuşma!
Erinç:
Anlama, konuşmama.
Bilme, susma.
Olmamışa karışmama.
Oluşma çizgisini görme!
Ama herhalde; yardımcı olma, sırasında!
Bilgi:
Gizlenince;
Ne karışık.
İzlenince,
Sırası ardışık, nicel sarmal.
Çoklukta teklik-tekillik?
Ne anlatmaya değil
Ne anlamaya,
Yazdım.
Belki anlatmak!
Belki anlamak!
Belki
İkisi de,
Birbirinden ayrılmaz?
ANLAYANA!
(24.12.1991)
Bayram KayaKayıt Tarihi : 26.11.2006 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)