Nazenin bir sır,
içime dolan o masmavi gözlerin
Hayata insanı bağlayan
ve geceleri akan yıldıza doğru bakıp yeşeren
sarmaşıklar gibi gönlüm
uzadıkça uzuyor
kızıl ojeyle süslü narin ellerine
duman duman oluyor sonra ruhum
yokluk aleminden süzülerek
varlık alemine damlayan umutsuz hayallere doğru
biliyorum ne sen anlayacaksın
Ne de hayata ruhsuz gözlerle bakan zavallılar
başımı tutuşturan alevleri
Yazık aciz oldum zamana karşı
ne geri getirebildim,
Ne de olanı elimde tuttum yazık..
Keşke seni sevmeseydim...
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 15:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İdris Bilkay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/04/esinti-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!