Esinime Mektup Şiiri - Yusuf Varol

Eseceği Vakti Hep Bilen Meltem’ime

Öylesine siner sessizliğim bilirsin,
dilsiz kelimesizliğim
bekledim farklılaşır diye kelimeler
hadsiz içerikleri ile yeniden beliriverir-
mi diye,
diye düş-
tutunabilirliklerimi düş-
tutunabilirdik tutunabilir miydik
tutunabilir miydik sözcüklere –bilecek miyiz
daha ne kadar sözcüklenip sözcükleyip gidecek nefesim...

Sesim,
kalan o dur bana;
Esin...
İyiyim, değilsem de derhal öyleyim
Sen de değillenirsin değilsem,
Değillenmen beni de değillendirir bilirsin.
Ben hep öyleyim yine söyleyeyim ey peri; ben sen gibiyim.
Duydun değil mi yeniden hayatlandırdın şu kelimeleri
Dikildiler tepeme yeniden, dikildiler deftere yine
ve yine sökülmemecesine
ama değil bir yama gibi,
yapışıp kaldılar ki zaten hep oradaydılar.
bir esindi belki de beklenen
beklemeden de düşerdi ya esin -Tanrı bilir sen sesini esirgemezsin-
beklenen di belki de sesin...
zaten
zamanı geldiğin de düşmüyor mu yapraklar
düşüyor yaprak zamanı geldiğin de...
sessizliğim, benim.
Ben sessizliğim zaman zaman
sessizliğinim.
O da eser ürpertir de tüylerimi
Dilsizliğimi getirir iyiliğimi götürmez
Ben de kalır hep, her zaman.
Oysa götürse kendini benden azalacak iyiliğim
Bunu bildiğini de bilirim ama nafile ben biraz sessizliğim.
Hiçbiri benim mevsim ve hepsi
geride kaldı kış sözcükler gibi, gibi’li sözcükler...
bahardır ya sonramız
ama bahar değildir ki hep sonramız...
dikiş tutmayan defterler anlatsın bunu da
yazı tutmayan tenler...
yaa esin,
yaza’a duran bir gölgen var mı senin
yazaduran, uzayan kısalan
belirsizleşen, belirginleşen
ışıksızlığa yenik düşmeyen, düşemeyen bir gölgen,
hep dik’ilen, dikişlenemeyen sayfalara dikilen,
yazı götüren yazı getiren,
ciğeri küçüldükçe büyüyen;
Pethro mues vari.
Öyleesin biraz,
öyleesmişsin ki rosinantem siyah akıyor,
siyah, yeli savuşturamayacak bir renk
akıtanı boğan.
Boğar akıtanı halsizleştirir yele karşı
karşı Quijote.
Yel düşeni yükseltir, düş-müş olanı
Her düşenin yele’dir ihtiyacı
Ve düşedir
Yani yeldir ihtiyacı alttakinin, alttaki kentin
Kenti düşleyenin, herkesin

Everybody or neither, neitherland
Netherland... isn’t nymph?

Hala iyiyim ve hep –miyim? bile değilim,
olmadım
olsaydım
olmazdım
varım
Yarın da.