Esin Şiiri - Murat Ülkü

Aklımda yazılması zor bir şiir
Dört iyi harf, bir güzel kelime
Kurulamıyor " Esin" le her cümle,
Olduğu yere ya çok ağır,
Ya da çok fazla
Gönlüme gelen, gelmiyor dilime...
Öyle bir hal ki, hem yazmayı unutmak,
Hem de istiyorum ki en güzelini yazmak
Lakin ne mümkün unutmak,
İstiyorum ki guzuma yakışanı yazmak,
Sen yazarsın diyorum kendime
Yazarsın yeter ki iste,
Kalemim kurban olsun "Esin"e!

Eksik hep sözcükler, "Esin"i yazmaya
Dökemiyorum içimi, kolayca kağıda...
Yazacağım ve biliyorum her dinlediğimde ağlayacağım
Sesi hüznüme değecek, hece hece öleceğim
Yazdıklarım şiir değil, yaşadığım bilinmezlik.
Sustuklarımın sesi oluyor ,"Esin".
Hep iyiyim hep güçlü ama sadece görünürde !

Geldim gidiyorum dünyayı sindiremedim…
Hep bir şeyler noksan oldu, hep ben fazla geldim,
Bir kere de tam deyip, üzerine çizgi çekemedim,
Ecel sarıyor bedenimi, yüreğimi, her yerimi
Ve ben, ölümün eşiğinde, huzura kapılıyorum,
Niyesi yok, niçini yok, nedeni yok,
Dinginliği çok, bu süküneti anlamıyorum...
Olanı biteni anlayamıyorken, anlaşılmayı hayal ediyorum.

Görmüyor, duymuyor, bilmiyorum,
Görsem, duysam, bilsem,
Okudukça dinledikçe, bildikce yanacağım,
Ve biliyorum "Esin"i her dinlediğimde ağlayacağım
Sesi hüznüme değecek, hece hece öleceğim...