8-mayıs-2006
Sanıyorum 2000-2001 öğretim yılıydı.Hazırlık sınıfı Türkçe dersinde dostlukla ilgili bir metni inceliyorduk.Dostluk,arkadaşlık üzerine olunca öğrencilerim çok etkilendiler.
Derken sorulardaki bir cümle hepsini bir tartışma ortamına sürükledi.Herkes düşüncesini ortay koymaya çalışıyordu.Soru şuydu:''Dostluklar çıkarlar için mi kurulur? ''Tabii hemen hemen hepsi dostlukların çıkara dayalı olmayacağını söylediler.
Bende onlara düşüncemi söyledim.''Evet çocuklar,dostluklar çıkar ilişkilerimizden doğar.''Elbette hepsi karşı çıktılar.Hatta benim böyle akıl dışı bir şey söylememe de çok şaşırdılar.Bende açıkladım:''çocuklar çıkarı sadece maddi çıkar olarak düşünmeyin.Benim sözünü ettiğim manevi çıkardı.Hepimizin arkadaşa ve dosta ihtiyacı vardır.Karşılıklı duygu gereksinimlerinden doğar dostluk.Sevgi alır,sevgi verirsiniz; ilgi alır,ilgi verirsiniz.Onun zamanını alır,sizin zamanınızı verirsiniz.Arkadaşlığın dostluğa dönüşmesindeki en büyük etken bu alışverişte verici olabilmek.Aldığınızda fazlasıyla vermeyi yüreğinize yerleştirebilmemiz.Olumsuz bir davranış gördüğünüzde hemen arkanızı dönmemeniz.
Bu konuşmalardan sonra ne demek istediğimi anlamışlardı.
Aile ilişkilerinde de buna benzer durumlar var.Şu söz bir kaç sözcükle öyle güzel anlatıyor ki.''Kardeş zorunlu arkadaş,arkadaş seçilmiş kardeştir.''
Arkadaşınızı seçme şansınız var.Beğendiğinizi bulana kadar değiştirebilirsiniz.Ama kardeş,aile öylemidir ya! Onları olduğu gibi kabul edip kendinizi onlara göre değiştirmeniz gerekir.Huyunu,beğenilerini,yaşam biçimini,iş hayatını onaylamayabilirsiniz.Ama o her zaman sizin kardeşiniz yada aileniz olarak kalacaktır.Bu nedenle onları değiştirmek yerine kendiniz de bir takım değişiklikler yapmalısınız.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta