Eşimin Günlüğünden-2-yıl 2003

1-0cak-2003-Çarşamba
Dün yine zorla götürdüm Bahattin'i Sebahattin Baban'nın Yeri'ne,beni hiç anlamıyor sürekli ot gibi evde kalmakistiyorBense hareket istiyorum.Arkadaş yok,yakınlarımız yok yılbaşını yaşayacağımız. Çocukların dünyası ayrı,yaşlı insanlar gibi Bahattin.Ama arkadaşlarıyla tantana yapmayı biliyor.
Beni hep ağlatıyor.
27-0cak-2003-pazartesi
Bazen pozitif enerji ile doluyorum.Her zaman öyle olduğumu söylüyorlar.İki gündür negatifim.Mutsuz ve karamsarım.Oyuncağı elinden alınmış çocuk gibiyim.Ya da yiyeceği.
Mutsuzum...
Babamın yokluğunun acısını sanarım bu kadar derinden hissetmedim. Onun bana benimde ona ihtiyacım vardı.Böyle olunca annemin ölümünden sonra her fırsatta ona koşma gücünü kendimde bulabilirdim. Bahattin'e karşı
da kardeşlerime karşı da.Ben özgürlüğüne düşkün bir insanım.Aynı zamanda
eşine,çocuklarına bağlı bir insan.Hastalandıktan sonra beni doktorum istediğimi yapma konusunda hep destekledi.'Memleketime gideyim mi? 'dedim 'git hiç durma' dedi.Bu bana büyük güç verdi.Kemoterapi alırken
gittim,hiçbirşey olmadı.Şimdi mi olacak? Palavra
Sen Bahattin,benim böyle zamanlarda ne kadar acı çektiğimi:vücudumun beynimin nasıl iflas ettiğini bir bilsen,bana destek verirdin.Bunun farkında değilsin sen.Bencil bir insansın.Ben senin kuklan değilim.Böyle,gitmek istediğim zamanlarda beni desteklemeni isterdim. Bana iyi davranmanı beklerdim.Neredeyse on yıldır bu tartışmalarla yaşadık.
Beni hala nasıl tanımadın.Ben çok iyi biliyorum ki bu devran bensiz de döner
Ben yaşamıyor olsaydım her şey yine yoluna girecekti.
Çok acı çekiyorum.şu anda tek istediğim köyüme gitmek.Sen olmasan bunu arkadaşımla yapacağım.Çünkü oda benim gibi düşünüyor
Zorluklardan yılmıyorSende öylesin.Ama ben seni bekliyemem kafama koyunca yapmalıyım.Sensiz gitmek beni korkutsa da gitmeliyim.Beni o köyün toprakları çekiyor.Artık buna inanıyorum.Çünkü bu kadar zor şartlarda gitmek istemem başka açıklaması olamaz.Zaten ölünce oraya gömülmek istiyorum.Bunu vasiyet edeceğim.
Şu anda ölmeyi çok istiyorum.Çünkü en kolay o zaman orada olurum.Babamın yokluğunun acısını iliklerimde hissediyorum.Beni hiçbiriniz anlamadınız.Ne sen nede kardeşlerim.Kızgınlığım kardeşlerime ise bana hak
veriyorsun.Yoksa kendin haklısın hep.Bana iyi davranıyorsun eğer senin kurallarına uyarsam.Yoksa benim kurallarımı hiçe sayıyorsun.
Ya öleceğim.ya alkolik olacağım.Çünkü dün viski içtim.iyi geldi.Bunu hep yapacağım.Artık eskisi kadar güçlü değilim.Yıkıldın mı tam yıkılıyorum.Her fırsatta köye kaçmak istediğimi biliyorsun.Buranın boğulmuşluğunu orada gideriyorum ben.Enerji depolayıp dönüyorum.Üzüldüğüm şeyler olabilir.Burada yok mu? Ben hayat dolu bir insanım.Eskiden pintiydin,şimdi işkolik oldun.Sana tahammül edemiyorum.normal zamanda ne kadar mutluyum.Tatil zamanlarında kavga ediyoruz hep.Bana hayatı zehir ettin bu yüzden.
Babam sağ olsaydı şimdi yine rahat giderdim oraya.Çıkmazdayım.Ölüm hiç bu kadar çözüm olarak gelmemişti bana aslında ben eğer gide bilseydim,bir kaç gün o eve kapanıp tek başıma kalmak isterdim.orada.O gücüm yok.O eve girip kimseyle görüşmeden geçirmek isterdim bir kaç günü.Yalnızlığa,sessizliğe ihtiyacım var.Ya da bunu seninle yapmak isterdim.Ama bunun imkansız olduğunu biliyorum.Sen etrafına insanları toplamadan benimle yalnız kalamazsın.Hala abime de gel
diyorsun.
Seninle ben sadece hastahane odasında yalnız kaldım.yirmi iki sene evliliğimiz boyunca.Bana refakatcı oldun.Yine mi öyle olalım.Oysa Balıkesir'e çocukları bırakıp biz köye kaçabiliriz.Seni hep beklememi istiyorsun.Ama benim ömrüm seni beklemeye yetmez.Ben bu yüzden emekli oldum.Onu yaşamak için.Şimdi yine çalışıyorum.Ama şu anda tükendim.Enerji toplamam lazım.Bu enerjiyi köyden alırım ancak.Yoksa çalışamam.Gücüm kalmadı.Bunları istemem sana sevgisizlik gibi geliyor.Beni hiç anlamadın Bahattin.Çünkü sen durağan bir yaşamı hayal ediyorsun.Bense kıpır kıpır.Ama içimi söndürüyorsun benim ışığım sönüyor
Bu mücadele son çırpınışlarım.Artık güçlü değilim seninle mücadelede.
Babamın bana benim ona ihtiyacım vardı.Şimdi benim ona ihtiyacım var.Ama o yok.Ona yemek yapmak,evi toplamak,onu mutlu etmek
beni çok mutlu ediyordu.Şimdi yalnızım.
Çünkü beni anlan yok.Herkes karşı çıkıyor köye gidişime.Ama ben gitmeliyim.Her zaman gitmeliyim.Her fırsatta
Bekleyemem...
31-0cak-2003 Cuma
Bu gün dershaneye gitmedim.Zaten hiç iyi değilim.Biraz iş yapayım evde dedim.Nevresimi yorgana takarken çok zorlandım.İşleri bitiremedim.Her şey karma karışık.İçinden çıkamıyorum son zamanlarda
işlerin kafam karışıyor.
Sinirlerim çok bozuk.Artık çoğu zaman hayatı çekemiyorum
Mutluluk oyunu oynamam zorlaşıyor.canım.sıkıldığında alıp başımı bir kaç gün bir yerlere gitmek istiyorum.Evlilik özgürlüğü kısıtlıyor.Ya özgürlük ya evlilik
İstemediğin bir yaşam biçimine ömür boyu katlanıyorsun.Hiç bir şey istediğin gibi olmuyor.Bir gün geliyor,bir de bakıyorsun aynı yerdesin.
6-Şubat-2003-Perşembe
Yine çok üzgünüm.Kendimi oyuna getirilmiş bir aptal olarak görüyorum.Bahattin bana erken gitmemi,sonra birlikte gideceğimizi söyleyince Balıkesir'e çok sevinmiştim.Fakat her zamanki gibi benimle oynadı.Son gün geldi,gitmeyeceğini söyledi,otobüs,tren,her yer dolu.Şimdi ben ne yapacağım? O çok bencil ve kıskanç bir insan.Fakat bununla bir şey elde edemiyecek.Tam tersine mutsuz edecek ikimizi de.Bu davranışı bana nasıl yaptığına inanamıyorum.Nasıl birden bire yön değiştiriyor
anlıyamıyorum
Eşimin alıp bir kenara yazdığı önemli not'Bir bilgine,eşikte biryer düşerse o eşik,baş köşeden daha şerefli ve daha kıymetli olur.'
İkinci notu'İnsan ağaca benzer ne kadar yükseğe ve ışığa çıkmak isrerse,derinlere,karanlıkğa,kötülüğe o kadar derin kök salar'
4 temmuz cuma
Çok gerginim.Ayten Abla Nurettin'e para vermemiş söyledi.Bu beni çok kırdı.Nasıl benden ve benim kocamdan böyle şeyler isterler? On yıl boyunca ikimizin maaşını yediler.Bizde harçlık aldık.Hala doymadılar:Ev yaptık,yine doymadılar.
Bundan sonra kimseye yardım etmek için çırpınmayacağım.Karşımda bir çok asalak görmek istemiyorum.
Herkes ayağını yorganına göre uzatmak zorunda.Bizim sıkıntımızı kimse anlamıyor.Kimse bizimle ilgilenme gereği duymuyor.Ama hep bizden istiyorlar.
Benim kardeşimin de düzgün işi yok ama bir gününü boş geçirmiyor eskiden beri.Otobüs muavinliği yaptı,yine de kimseye muhtaç olmadı.Şu anda da öyle.Keşke herkes onun gibi çalışsa.
5 temmuz cumartesi
Yoğun bir gün.Üst kat satılmış.Hem o mikroptan kurtulacağım diye seviniyorum hem de onun için ne kadar duygusal bir olay olduğunu düşünüyorum.İnsanın yıllar boyu özdeşleştiği evini satması hiç kolay değil.Yıpratıcı.
6 temmuz pazar
Her zamanki gibi klasik alışveriş merkezi gezmemiz.Başka bir şey bilmez ki Bahattin.Ankara'nın hiç bir yerini gezmedik.Ot gibi yaşıyoruz.Adam ya evde yan gelip yatacak ya da ölesiye çalışacak.Başka bir şey bilmiyor.Kendine ve ailesine ayıracak hoş vakit geçirecek isteği yok içinde.,
Bugün evlenme yıldönümümüz.Ama her zamanki özel değil.Bizim evliliğimizde hiç özel hayatımız olmadı ki.Şu anda yine öyle.Boyuna birileri için koşturuyoruz.Yirmi üçüncü yılı evliliğmizin.Hiç başbaşa tatil yapmadık Bahattin'le hiç başbaşa kalmadık ki.Hep birileriyle birlikte.
Haksızlık etmek istemiyorum.1999 mayısında ameliyat olduğumda hastane odasında yalnız ikimizdik.Yalnızca birbirimizle ilgilendik.İşte o benim için çok güzeldi.Keşke Bahattin bu yapıda olmasaydı da başbaşa kalabilseydik.
Artık başka bir şey önemli değil.Çocuklarımın zamanını çalmak istemiyorum.Onların ne ders çalışmalarının ne de tatil yapmalarının engellenmesini istemiyorum.Biz varken kimseyle ilgilenmek zorunda değiller.