Eşimin Acıları Şiiri - Bahattin Tonbul

İçimde kin yok,sevgi doludur
Severim dayımı,beklentim yoktur
Tatillerde görünce,hatıralarımız çoktur
Tavırları içimde, kanayan yara,belki de oktur

Hakım da ne düşünülür,ne söylenir bilemem
Kalplerin de ne saklamışlar onu göremem
Kendi yaram büyük,onlarınkini hissedemem
Bana değil eşime yapılan,saygısızlığı affedemem

İki düşman biri elini uzatınca,diğeri sıkıyor
Düşmandan da öte ne denilir buna,bilinmiyor
Artık bu önemli değil,ekmeğimi,Filiz vermiyor
Kanım kurudu, o davranışın acısı sızı veriyor

Geçer Nilgün,annen baban öldü dayandın
Genç yaşta evlendin,ailenden çok uzaklardaydın
Köyünden,dayılarından,yengelerinden ayrıldın
Yeğenlerin,kuzenlerin kısaca hepsine sevdalıydın

Dayı bu sevda içimde yanarda yanar
Bir araya gelince,hatıralarımız kaynar
Uykularım da,hayellerim de gençliğini anar
O güzel sesinin nağmeleri kalbimi yakar

Zühdü dayım,sevgim eskimedi perçinleşti
Yaşamayın bir kısmını gördüm,fikrim sabitleşti
Çocukların ve aileni incitme onlarla huzurlu ol
Yılda bir defa görüşüyorduk,gönlüm ondan da geçti

Acı tatlı günler,hepsi iyi idi mutlu oldu
İyi günler hatıra,acılar ise yoksulluktan olurdu
Şimdi ise hepsi rahat,bu tartışma kanıma dokundu
Affeder miyim Filizi,Haceri bilmem ama,adeta içim soğudu
10.8.2007

10.