Her şey aynıydı,
Rengi dışında.
Ağaçlar, kuşlar, insanlar...
Lakin her şey siyah beyaz,
Aldığı tesirlerle solmuş gitmişler.
Hudutları var, lakin içi boş, renksiz.
Yeniden boyanmayı bekliyor sanki.
Yenisi derunumdan doğmamış henüz.
Şimdilik eşikte bir yerdeyim, dostum.
Kötü değilim,
Sadece anlam ağacım yaprak döküyor.
Basitçe renksiz günlerimdeyim.
Renkleneceğim...
Farklı renklerde de olsa,
Yeniden boyamayı isteyeceklerim kalacak.
Hangi renk olursa olsun, boyamak istemeyeceklerim
Silinip gidecek kendi kendine...
Her şey yerine oturacak.
Beklemedeyim.
Kötü değilim,
Basitçe renksiz günlerimdeyim,
Eşikteyim.
Renkleneceğim...
Şule Akşit
12.05.2024
Kayıt Tarihi : 12.5.2024 22:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)