Eşiktekiler Şiiri - Arif Doğramacı

Hep duvarlar ördük
Kalın ve kavi
Bize ulaşmasın diye ırgat yapılanmamız
Kapı eşiklerini yüksek yapıp
Mermer kapladık
Su olur sel olur diye
Yoksulluklarımız ansızın
Hep iki korkumuz oldu
Cehennem ve yoksulluk
Soğuktan korkup
Kuru çakıla tezek sıvadık
Kerpiç binaları saray sanıp ta
Miski amber belledik tezeklerimizi
Köroğlu’nun
Sevdasını öğrenemediğimizden
Gene eşikte kaldık
Koskocaman
Emeğimiz ve yiğitliğimizle