Rüzgar savururken yaprakları
Yüreğin elinde, ellerin ceplerinde
Islanmış caddeleri adımlarken
Ve aklında hiç yokken belki de
Bir eşik var onu geçiyorsun
Sonra tüm insanlar aynı çevrende
Günler aynı, yüzler sıradan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta