Eşik Şiiri - Selami Karabulut

EŞİK

gölge salınsın, birazdan başlar kampana
biz karlı soluğumuzdan geçelim
ay çekilince elbet bulunur bir umar
pencerelere tutunmuş ölüler sevsin günü

yolcusu kararsızsa hırçın atlar bekler geceyi
henüz bitmemiş rüzgârın muma fısıldadığı
ince ve nedensiz bir sıkıntıdır aşk
her şeyden habersiz beklerken eşikte
ansızın kalbimizi yoklayan acıyı unutma

gölge salınsın, nasılsa figürandık birbirimize
yolunu yitirmişe kim sorar dünü
gözlerimizi yalanlayarak gizlendiğimiz kıvanç
övünerek anacağımız bir anı olur belki

ölüm gibi gizli bir mabette kutsanıyor
kendi yalnızlığında boğulan aydınlık
bak, her yanımıza sinmiş bencilliğin kokusu
düş bile değiliz perdelerini aralamış kente
öyleyse adımlarımızı geriye çeken ne