suçlamasın hiç kimse beni
en ağır sözlerle
en ağdalı makyajı sürüp yüzüme
hiçbir şey ve hiç kimseyi
zorla alıkoymadım kendimde
geldiler ve konuşlandılar bağrıma
ben ki
sade bir varoluşta
sessiz…kendi halinde
geçip gidiyordum dünyadan
deliliğim var elbet benim de kendime göre
içime girmek…bir bütün olmak için benimle
sizler çeldiniz aklımı
istemedim…ama hayır da diyemedim
yine de beni siz…kendiniz seçtiniz
kısık bir ses tonuyla
asla demedim “al beni kollarına” diye
“sımsıcak sar beni ve bırakma”
bilin ki
bir eşihaf* da değilim ben
ne önüme gelenle birlikte olmak dileğim
ne de ayartmak kimsesizleri bakışlarımla
kendi kimsesizliğimi sürmüşken yüzüme
çoğalttınız beni kendinizle
işte gidemiyorsunuz benden şimdi de
ama durmayın öyle
sokun elinizi taşın altına son bir gayretle
gidin hadi…gidin
yok olmamak için benim ıssız kimsesizliğimde
ve sevgisizliğimde
benim
adım
yalnızlık
28.12.2006
Atilla Güler
*tersten yazılmıştır.
Atilla GülerKayıt Tarihi : 28.12.2006 12:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/28/esihaf-degil-benim-adim.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)