Eşgal çizgisi Şiiri - Çetin Örnek

muharebe meydanının eşgalini çiziyorum
dört bir yanı sırça tozu bozguncu bulutlar
devasa bir yorgan örtüyor yanık ağaçların gölgesine
kavruk aklın z kuşağına körpe bir inme inmiş
cepheden yalan atışları geliyor topal pire gücünde
yıkıyor heyelanı toprak altına seller kavuşurken
ağlama sesini çiziyorum kentin eşgaline
ıslanmış kağıtlardan akıyor kara kalem
medyalar manşetine..

belâ-tül afat teamülüyle
göğün yüzünde bir köz ibriği soğuyor düşman rüzgarı ile
sağanak çığlıkları duyuluyor kamçılanan nehirlerde
yer yüzüme sıçrayan çamurdan insan siluetleri geçiyordu el'ele

-tutamadım çizgileri-
yandı yüreğimin eşgaliyle
ve kapıldı sellere
koca şehirle...