Eşgâl Şiiri - Yusuf Çiçek

Sen sus Kadın...
Ben anlatacağım seni
Eşgâlin var
Kalbimin bir yerinde
Ağır hükümlü diye
Kesilmiş cezan var.

Ne olur sus Kadın
Ben susmayacağım bu kez
Eşgalin durur bir yerde
Nefesin...
Bedenin kayıp.

Unutma kadın
Güneşi nasıl batırdığını
Unutma işte
Nelerle savaştığımı
Bir yanım sen kokarken
Diğer yarım
Adres adres seni sorar.

Savaşmak uğraşmak
Yormaz beni bu yolda
O kadının
O adamı
Hep bir adım gerisinde.

Neler neler
Hatırda kalmadı ki
İşte bu yüzden
Eşgalin asılı hayalimde.