Eserlerim Şiiri - Ahmet Erdikut Altuğ

Herkes ölür, bu Yaradanın emri,
Kimini bu yaralar
sanki değiştirmek mümkün gibi.
Geriye eser bıraksan, o da yeter.

Yaşamak bazen nefsi müdafaa,
Bazen ölümden kaçmak,
Bazen devekuşunun kumdaki kısmı.
Bazen öndekinin tekrarı...

Eserlerim Ece Nil ve Tunga,
Belki de esirlerim.
Belki de kafama inen çekiç, hayat.
Esirgeyen bağışlayanın emri altında...

Aslında hepsi Ayşegül'ün hediyesi.
Aslında hepsi bir güzel hazırlanmış,
El nuru sevgi oyası tepsi.
Bense onun sadece açma düğmesine basan.

Ayşegül yaptı hepsini,
Hiperaktiftir kendisi.
sevgi ile çalışan aşk örgücüsü,
ilmek ilmek dokudu....

Adları Tunga ve Ece Nil oldu.
Günya biz imzamızı atacaktık,
Hayat üstümüze imzasını attı.
Yaşadık yaşlandık, birbirimize yaslandık...

Çok sular aktı
Çamaşırlar yıkandı
Çok yanlışlara düştük
Çokça arzulandık.

Hayatın tadına da vardık
tadsızlığına da
Çok güldük
bir o kadar ağladık.

Yaşamımıza çocuklar
Yaparak bir anlam kattık.
Hayallerimiz bir bir sönerken
Onların hayaller bir bir yükseldi.

Selam sana Anadolu,
selam sana Likya.
Bizde yaşadık ve
Yenileri de yaşattık
selam herkese onlar adına..