Ben miyim sanıyorsun,
Ben miyim bu.
Senin gözündeki kişi değilim ben
Ben yalnızım, kimsesizim, çaresizim.
Dışarıdan bakıldığında yaşayan,
Benliğime girdiğin zaman ölüyüm.
Söyle şimdi bana;
Ölüler sevebilir mi?
Sevmiştim ama ben.
Nerden bilebilirdim ki!
Çaresiz duygularımla oynadığını.
Gün gelecek elbet!
Yüreğine dokunacak
Anlayacaksın o zaman,
Yalnızlığı…
Sanma ki isyan eden bu cümleler
Senin eserin…
Yanılıyorsun derim!
Senin değil;
Yüreğime işlediğin
Sensizliğin eseri….
Kayıt Tarihi : 23.6.2013 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abidin Akın](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/23/eserin-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!