Eser Dilzar-ı Hüzün Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Eser Dilzar-ı Hüzün
(Sevgiliye Ağıt)

Eser dilzar ı hüzün
Derde gark olur özün
Gidenler geri gelmez
Nasıl kurusun gözün?

Sen yüreğimde dilsin
Seni bilenler bilsin
Düşünle konuşurken
Halime gülen gülsün.

Aşkın ruhumu besler
Düşün uykumu süsler
Bil ki seni sayıklar
Aldığım tüm nefesler.

Gönlümün gurbet kuşu
Çok görme bana düşü
Bülbül oldum olalı
Sana bu aşk, bu huşu.

Gözlerim gözlerinde
İz sürer izlerinde
Hep kendimi ararım
Kokulu sözlerinde

Ayrılığın gözünde
Pişiyorum közünde
Her şeyi anlamazdım
Hayat vardı sözünde

Yar diyorsa yapmalı
Sözlerini kapmalı
Uzağa göçmüş ise
İzlerini öpmeli

Hasret yellerine koş
Camdan giren ışık loş
Sarılmak istiyorsun
Tutunacak eller boş

Her sözün bir eşikti
Her bakışın ışıktı
Varlığı sonsuz servet
Gönlüm ona âşıktı

Bir tek sana kanmışım
Yokluğuna yanmışım
Hazan rüzgârlarıyla
Ben bir çöle dönmüşüm

Çırpınırım acında
Ruhumun yamacında
Yeşil ovalar vardı
Yârin naif saçında

Sen gönlüme aktıkça
Hayallere baktıkça
Gözüm nasıl durulsun
Hatıralar yaktıkça.

Mustafa Hoşoğlu
21.01.2022