Eser Bırakmak Şiiri - Ercan Keskin

Yaşanacak bu ömür sensiz ,bazan neşeli,
Bazan bungun,sevda yolunda düşse de bitap.
Gözlerden parlayan o aşina bakışlar ki!
Sonbaharın düşü :Issız çölde bir serap.

Onsuzluğu tatmak istemem ,rüya olsa da;
Bengi-suyu içeyim yârin elinden, heyhat!
Sevdamız anılsın ,seven gönül efradında,
Kerem ile Aslı gibi Şirin ile Ferhat...

Hayallerimiz olsun , deryalar gibi akan;
Sevda bulutlarıyla gökten mutluluk yağan
Yaşama sevinciyle dolsun, hiç eksilmesin,
Hakikatse kendini göstersin ayan beyan...

Bir eser yaratmanın, gurur veren sevinci;
Odaklanmanın açık tezahürüyse eğer,
Kendini gerçeklemek, er kişinin istenci;
"Duyumsuyorum o halde varım "demekmiş meğer...

Gergefine bakılmaz, nakşedilen sanatsa:
Niyetine bakılır ,ereği keşfetmekse...
Her daim muteberdir ,bir farkındalık varsa;
Büyük resimde yeri önceden belli ise.

Söz unutulur ,yazı kalır yâd edilirken,
Ses unutulurl, nota kalır melodisiyle,
Renk unutulur, resim kalır tuvalindeyken;
Yedi sanat dalının, eşsiz albenisiyle...