şehirler vardı aramızda
bir türlü aşamadığımız
evlerin ışıkları yanardı
birlikte hiç yakamadığımız
ve
biz vardık
Gecenin ayazı
Yorgan gibi inerken
Tütsülü çatılara
Karanlık
Sinsi bir yılan misali
Sokuluyordu
rüyama geliyorsan her gece
ve ben uyanıyorsam ansızın
karanlık sarıyorsa her yanımı
yokluğun
bıçak gibi saplanıyorsa yüreğime
isyanlar
sen ki,
şairdin
şiirler yazardın
duygular üstüne
yaşanmış ve yarım kalmış
öyküler anlatırdın
Sessizdim
Ellerimi uzatmış ellerine bekliyordum
Neyi beklediğimi bilmeden
İstiyordum
Sadece tutmanı
Konuşmadan
ne zaman gözümü kapatsam
hayalin belirecek
gözlerimin önünde
sarılmak isteyeceğim
görüntün silinecek
ellerim her değdiğinde
Her iki yakadan aynı çağrı yayılmakta
Aydınlanmaya yüz tutmuş
Şehrimin
Pembe semasına
Kuşlar
Sessizce bekleşmekteler
nice sözler duydu
söylendikleri yerde kalan
onlarca, yüzlerce vaat.
hiçbiri tutulmayan
örselendi güveni duyduklarından
ve
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!