Bu gönlüme zamanında gül ekildi
Dertli gönlüm birden bire de açıldı
Nice dönemeçli yollardan geçildi
Esen yelle bahar geldi bu gönlüme
Ben gül kokulu sevdalara aşığım
Kıymet bilen Leylalara maşukum
Aşkı sevda yüzünden çok yanmışım
Duş görürken sevda düştü gönlüme
Vücudum aşk ateşinden yanıyor
Gönül yunusu dergâhında arıyor
İsterse insan tabdukunu buluyor
Aşk nar ateşini düşürdü gönlüme.
Halil’im sevgi pınarından gürleyip,
Aşkın bahçesinde çiçekler besleyip.
Ümitlerim tükendi derken parlayıp,
Karanlık gecede ay doğdu gönlüme.
Halil ÇOLAK 10.07.2010
ANKARA
Kayıt Tarihi : 10.7.2010 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!