Rüzgar esti , yaprak dalından koptu ve uçmaya devam etti. Bir yer buldu kendine ama olacaklardan habersizdi. Tutunduğu dal gibi olmayacaktı. Rüzgar estikçe yaprağın yönü her seferinde değişti ve ağacından çok uzaklara sürüklendi. Rüzgar estikçe o sürüklenmeye devam etti. Her an canlılığından birşey kaybederek. Gün be gün hava onun canından alarak kuruttu. Taşa takıldı ve oracıkta kala kaldı ve kurumaya yüz tuttu.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta