Rüzgar esti , yaprak dalından koptu ve uçmaya devam etti. Bir yer buldu kendine ama olacaklardan habersizdi. Tutunduğu dal gibi olmayacaktı. Rüzgar estikçe yaprağın yönü her seferinde değişti ve ağacından çok uzaklara sürüklendi. Rüzgar estikçe o sürüklenmeye devam etti. Her an canlılığından birşey kaybederek. Gün be gün hava onun canından alarak kuruttu. Taşa takıldı ve oracıkta kala kaldı ve kurumaya yüz tuttu.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta