Dağ sandığım insanlar toz tanesiymiş,
Esen rüzgar ile savrulup gittiler.
Toprak yığını onların hanesiymiş,
Esen rüzgar ile savrulup gittiler.
Baktığınız zaman dağ gibi idiler,
Fırtına bize zarar etmez dediler.
Esen fırtınaya dayanamadılar,
Esen rüzgar ile savrulup gittiler.
Artık kimseye güvenmeyin denildi,
Yukarı çıkarken aşağı inildi.
Güvendiğim dağlar rüzgara yenildi,
Esen rüzgar ile savrulup gittiler.
Kumlar fırtınadan dersini almadı,
Yapılan işlerin değeri kalmadı.
Şu dünyada ne yaptık ise olmadı,
Esen rüzgar ile savrulup gittiler.
Yusuf olanlara ibret ile baktı,
Bir rüzgar esti koca dağları yıktı.
Dağ gibi insanların hepsi fos çıktı,
Esen rüzgar ile savrulup gittiler.
Kayıt Tarihi : 17.10.2024 14:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!