Eyleme keder uğruna bir gam
Ne alem ki bir şevhet bin şöhret
Ömürler nehir gibi akıp gitmekte
Ne günler dayanır ne de aylar bu gençliğe
Aldanma gözlere dünyalık boş sözlere
Kapalı kapılar ardında karanlık bir oda aşk..
Kapılıp gitme rüzgara
Yaprak olup düşme yerlere
İlkbaharı benimseme başka mevsimler de var önünde
Cırcır böceğini kendine benzetme
Karıncayı örnek al kendine
Doğruyu bul sen de
Yanlışı kendine yol edinme
Gel sende bir söz ver kendine
İçinde tut kimselere söyleme....
Kayıt Tarihi : 10.1.2010 03:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Alkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/10/esen-ruzgar-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!