Esen Kal Şiiri - Gülçin Karaca

İnce bir çizgi var
Tek bir ince çizgi
Sevmek ya da sevmemek arasında
Durmak ya da gitmek
Bakmak ya da boşvermek
Gelmek ya da durmak

Şimdi orta yerdesin
Tek bir dokunuş belirleyecek bunu
İnce bir tüy gibi
Tek bir bakış
Bi saniye içinde
Göz kapağını kaldırman yeterli
Tek bir adım
Tek bir esinti
Tek bir duman
Tek bir iç çekiş
Tek bir nefes
Tek bir üfleyiş
Tek bir rüzgar
Kafamın içinde esen…

Ve biliyorum bu rüzgar sonrasında
Sen gelmeyeceksin
Sevmeyeceksin
Gelsen bile gideceksin
Dursan bile görmeyeceksin

Görmeyeceksin içimi
Hep bir ince çizgi olacak aramızda
Hep kapalı bir kapı

Tek bir çizgi çizeceksin aramıza
Ayak uçlarımızın bittiği yere
O çizgiyi ne ben geçebileceğim ne sen
Arkamızı dönüp gideceğiz
Rus ruleti oynar gibi
Adımlarımız yavaş ve temkinli
Ama geri dönmeyeceğiz hiç bir zaman
Başkalarını vuracağız yolumuzun sonunda
Dünya düz değil ama…
Kimseyi bulamazsam namlunun ucu dönüp dolaşacak
Gelecek sana
Tek bir çizgi sebep olacak bunlara
Bu olaylar da tek bir rüzgara bağlı
Esen başımın içinde
O yüzden ben şimdiden diyeyim sana:
“Esen kal!”