Esen Deli Yelin Şiiri - Ozan Efe

esen deli yelin sustuğu mu var
yine sabaha dek kapıyı yordu
önünden gideni koşturur kovar
aklı başa gelse hep soluyordu

ardına yağmuru yağdırıncaya
ayağın çamurda kaydırıncaya
koku ıhlamurda baydırıncaya
öperken yaprağı da doluyordu

bu günlerde kışı kışkırttı karlar
çarşaf gibi serdi gün gibi parlar
soğuğu dondurur güzellik sırlar
saçımızda baştan mı yoluyordu

kışa yazıyorum kış dediğimde
hoşa çiziyorum hoş yediğimde
taşa kızıyorum taş gediğimde
inadı üstünden yol buluyordu

göğüne islenmiş kapalı duman
bu güne sislenmiş eline yaman
ozan efem olsa gönlüne güman
kesen deli yelde hoş uyuyordu

250112denizli