Eşelediğinde toprakta eşele! !

Can taşıyan kişinin, ne dediğini anlamama gerek yok. çünkü, dürüst bir yaklaşımla, bunu biliyorum ve/ ama biliyorum, dost diye diğerlerinden ayırdığım kişinin ayrımcı samimiyetini...
akın akça

1.
Neden biz hep mutluyuz?
Çünkü eşelediklerimizde bile
biz sularda havalanıyoruz!
Bunun için şanslıyız …
Ne oranda bunu hissedebiliyoruz
değil, hissediyoruz?

Halbuki
kanatlandığımız
özgür ifademiz!

*

İki kanat taktın bana,
Tek bir sanat,
bunların hepsi aslında …

Tabi anlamak gerek bunları
Ve anlamak için;
biliyorum, çok fazla beyin
göçü gerekecek
insanın kendi içinde …
Ve bu olmalı...
Olması gerektiği için olmamalı,
Başarılması gerektiği için yapılmalı!
Çünkü bunu yapacak olan yine bizleriz...
Ve bu, görülesi! !
Gidişin içindeki
sebepler görülesi!

2.
Kör topal ilerleyebilirken,
bir gıdaklayış, inleme ünleminde …
Gururunun yontusu olsun bu,
bu olsun;
pek de ipleme!

... ego ipse! !

Vatan yahut Silistra;
Vatanımızı kendimiz olarak
barıştırmak gerekli, bize!
Eşelediğin toprağı
hürmet eyle!

Ama çiçek tarlasında
Ve toprakta eşele!
: Suda giderken,
havada gitme …
Yani yürürken bacaklarınla yürü
ve yürüyen bacaklar suyu kulaçlarken
de uçsun havada!

*

Gidebilirken hımbıl, hantal..
sağ duyunun patikasında;
Ona diyorum:
‘Sanki, sen ki, sola dönmüştün yüzünü;
senin yüzünü...
Ben, bu sefer, sana döndüm;
hiç de benim olmayan işte sırtımı …’
Ve alamayarak hızımı,
büyük tosladım …

(Eşelediğinde toprakta eşele;
tepeleme güneşi, sen eşelemediğinde!
Toprakta eşele, eşelediğin vakit
bu toprağı eşele ve toprağı eşele!)

Ama hendekten böcekler çıktı -
binlerle
- ve toslayarak hemen hepsi
de birbirlerine …
Bu durmadı …
ve her tarafa koşuştu...
Neredeydi hangisi?
kendisi...
Bu alt ruh,
çiçek tarlasına
doğru ama koşuyordu …

-

'ego ipse' sözü, T.S. Eliot'un şiirinden alıntı