Esel Arslan Şiirleri - Şair Esel Arslan

Esel Arslan

Seni, sen'de bıraksam,
Ben, beni nereye koyayım,
Seni, ben'de alıkoysam,
Ben, seni ne yapayım,
İyisi'mi
Beni,

Devamını Oku
Esel Arslan

Bin cefaya katlandı bu gönül, derbeder oldu
Yeter dedim artık, biraz da yüzüm gülsün
Ömür bitti bitiyor, neredeyse vâdem doldu.

Açsın artık bahçemde gül, ötsün bülbül
Kavuşsun huzur veren sinene

Devamını Oku
Esel Arslan

Bir martının düşleri içinden
Uzanan erguvan dalısın öpülesi
Doğurgan doğanın şevkatli gözleri
En içime bakarsın en derinlerden.

Seninle ben karışmışız bulutlara

Devamını Oku
Esel Arslan

Sen...
Narin bir bahar dalı,
Ben,
Kırık kanatlı bir serçe,
Sen,
Verirsen bana müsade,

Devamını Oku
Esel Arslan

Rüzgarlara saldığın sesin,
Kulaklarıma ulaşıyor,
Gönderdiğin buselerin,
İspinozun gagalarında,
Kır çiçeklerinde ten kokun,
Bütün ayak sesleri,

Devamını Oku
Esel Arslan

Fırından yeni çıkmış
Taze ekmek gibisin,
Kokar ya hani,
Mayası mis gibi,
İşte tam öylesin.
Yok,

Devamını Oku
Esel Arslan

Vallahi,
Vallahi suç sende,
Öyle bakmasaydı,
Gözlerin gözlerime,
Tenin öyle kokmasaydı,
Baharlar gibi,

Devamını Oku
Esel Arslan

Yazdıkça utanırım,bunalırım,
Yine de haddimi aşarım,duramam,
Müsveddelerim olmuş şiir,
Karşıdan bakar da gülümser,
Binlerce ustam şair.

Devamını Oku
Esel Arslan

Dökülünce sözcükler dudaklarımdan
Kapadım sımsıkı dudaklarımı
Kaçıp gidenler toplanmış
Şiirimsi sırıtışlarla tepiniyorlar.

Yok bu böyle olmayacak

Devamını Oku
Esel Arslan

Sana İstanbul şiirleri yazamam,
Bozkırdayım ben,
Ne martı çığlıkları,
Ne vapur düdükleri,
Dinletemem sana ben.

Devamını Oku