Yoksul bir Bektaşi’nin,
Uyuz bir eşeği ile,
Besili bir ineği varmış.
İkisin birlikte besleyecek,
Yeterli yiyeceği yokmuş.
Bir gece Allah’a yalvarmış.
_Ey Allah’ım beni,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta