Köyde yaşlı semerci Bekir usta ölmüştü,
Tüm eşekler toplanıp kahkahayla gülmüştü!
Düşünmeden sonunu tepindiler durmadan,
Bayram yaptılar sanki bir büyüğe sormadan!
Yaşlı, hasta bir eşek; yatar duvar dibinde,
Kalkıp da sormak için mecal bulmaz kendinde!
Olanlardan habersiz bir kenarda yatarken,
Anlamadı gençleri tiz naralar atarken!
Müjdeyi vermek için ihtiyara geldiler,
Haberin yok herhalde, usta öldü dediler!
Gençlere baka, baka yaşlı eşek güldü ise,
Anlamadım der gibi: “Ne olmuş öldü ise! ”
“Sırtımıza ne semer, ne de yük alacağız,
Belki de kuşlar gibi, hep özgür olacağız! ”
İhtiyar tekrar sorar: “Bu iş nasıl olacak?
Nasıl özgür kalınıp, amaç hâsıl olacak? ”
Semerci olmayınca semer yapan da olmaz,
Semersiz bir eşeğe, yular takan da olmaz!
Yaşlı eşek gülerek: Dur, hemen sevinmeyin
Geleceği görmeden, bu kadar övünmeyin! ”
Sevinçten deli gibi tepineceğinize,
Oturun da yas tutun siz geleceğinize!
Bekir Usta yapardı sırta göre semeri,
İyi, kötü bilirdi; çok sıkmazdı kemeri!
Yarın bir acemiyi çıkartırlar aradan,
Ömür boyu sırtınız hiç kurtulmaz yaradan!
Şahan der dünya böyle, aklıevvel oldukça;
Semer vuran çok olur, sizler eşek kaldıkça!
Kayıt Tarihi : 31.5.2013 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!