Her kim ki bulur akıllı, aptalca fendini
Eşek bulur eşekliği, salakça kendini
Bu bir fabl, öykünce türü (alegorik) çalışmadır. Şüphesiz teşhis (insan dışı canlı varlıklara insan özellikleri yükleme sanatı) ve intak (cansız varlıkları konuşturma) yapıldı. Gerçekle ve gerçekte olanla en ufak benzerlik yoktur. Tamamen kurgu ve hayal ürünüdür. Arzın, yeryüzünün, hiçbir yönünde, böyle bir eşek kolonisi yoktur.
Siz evreni kendi yaşamınıza göre kurgulamak zorundasınız. Başka şekli nasıl mümkün olur ki? Bütün kugular ya yaşamınızın benzeşi ya da yaşamın çarpıtılmış yansımalarıdır. Başkaca düşünce nereden gelecekti ki! Bir hayvan yaşamını dahi, öyle olmasa bile, insan yaşamı gibi kurgulamak zorundasınızdır. Bu da Dünyanın, sizin algılama alanınıza kapalılığının, bir başka beliriş şeklidir. Öteki türlüsü mümkün olmadığından.
Eşekten Nasihat
1-Emekliyorda yürünemezken yol
Nene gerek iki ayak üzre iki kol
Eşekten değerbilirlik
2-Selam olsun hikayesi olmayıpta
Yaşamı vareden sorumlu bilinçli
Dünde kalmayıp da günde savrulan
Eşeklere, hatırasını sayıpta...
Eşekten Dua
3-Gün yaşanmışlığın hoşluğu ile solsun
Alafranga sürerken, düşün özgürlüğü diye
Alaturka zaman yazık olsun.
Eşekler Yaşamına Bir Seyir
4-Acunun bir ucundan
Diğerine...
Sevgili git desem
Diğer uc da benim
5-An anı, gerer germez
Evren mutlak içermez.
6-Bir eşek vardı
Söz meclisten uzak.
Elde alo, ama
Çulunu özlerdi...
7-Küllük onun için bir döşek
Sıpaydı büyüdü şimdi
Olmuştu baş eşek
El kaktımı sanırırdı
İlgi oldum diye
Keyifken kısa anırırdı
8-Bir alışmıştı ki çula
Bakmazdı paraya pula
Eşekliği çuldan
Sürdüğü çuldan
Hükmü devranı kuldan
9-Bunlar azap eşekleri
Ya o, ya bu seçimleri
Kırk katır, kırk satır aralığında
Aferinlik sıvazlanmak geçimleri
10-Yükten ırasa
Yürümesi sarsak
Ağır geliyordu eşeklik
Başa kakışlı yemlenirdi pırasa
İçin için kahırlı parsak
1.Bölüm A Kısmı Sonu
Bayram KayaKayıt Tarihi : 25.6.2008 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında yazarın kendisini anlar olmanın, insanlığını üretir olmanın coşkusudur bu. Eşek (süzen öznel varlık) olmanın bilincidir. Fabl türü çalışma ile yazar, kendi üstüne dönen bir ağır iç duyma yapılanışla kendisini yüklem yapmıştır. Ki sanatın kendi uslubu kendisi olmayan genelliğe ulaşsın. Birine hakaret ederek bu çözümlemeyi koyamazdınız, üstelik kendiniz bunun içinde bulmaz iseniz. Sanat yaratıcısının ruh halinide kopyalayıp vermeli. Ki bence öyledir. Yazarın dışında herkes, kesinlikle bu anlam ve mütalalamaların dışında ve ayrıdır. Sanatın ve sanatçının zuhuru, bu bağlamda, kendine saygısızlık çelişmesi ile, kendine saygıyı zıplatıp oluşturmaktır. Kendinize kendinizi tarif olmadan, arif olamazsınız. Bunu da tekilleşen çoğullaşan kimlik karekter duygularla yaptım. Bu bile en iyi fablle yapılırdı. Sanatçı kendi içsel belirimi ile, dışsal yansıma algılarını, kendi benliğinde ezerek, bu fabl tutumlamayı ortaya koymakta. Bu sanatın ve sanatçının olgunlaşmasıdır. Eserin müellifi hariç, eşekler de dahil herkes, bu çalışmanın içleminden mada ve müstesna ve masumdur Bunu halisane, kalbi iştahla söylüyorum. Tüm kişileştirmeler benim dışıma serip geri içime aldığım belirmelerimdir. Ben eşekliğimi anlamaktan mutluyum!
8-Bir alışmıştı ki çula
Bakmazdı paraya pula
Eşekliği çuldan
Sürdüğü çuldan
Hükmü devranı kuldan
TEBRIK ederim Bayram agabey
Bindiler mi sırtına,iner diye bekleme))))
Cesede hamallıksa,ömür boyu taşınan
Eşşeğe ruh verirdi ,Ademi insan yapan.
Birde işin şu gerçeği var,iş hamallığa ve yük taşımaya geldimi insan eşşekten bile beridir.Ama iş eşşekliğe geldimi ,eşşekten ileridir.
Selam ve dualarımla
TÜM YORUMLAR (11)