Eşek gibi Şiiri - Celal Işık

Bir kervanın en önünde,
Klavuz yok eşek gibi.
Odur ilk yol mühendisi,
Yol bilen yok eşek gibi.

Her ağır işe o koşar,
Yükü boylarını aşar,
Eziyet içinde yaşar,
Çilekeş yok eşek gibi.

Yükle sınarlar sıpayı,
Taşır'da yemez arpayı,
Sırtında kırdık sopayı,
Kim dayak yer eşek gibi.

Yaşlanınca azat olur,
Aç kurtlara mezat olur,
Onsuz işler kesat olur,
Bir bahtsız yok eşek gibi.

Aptal eşek diye söven,
Onu sopa ile döven,
Koştuğu çift ile düven,
Emekçi yok eşek gibi.

Celal her gün hor görülür,
Sahibince sömürülür
Kim bu kadar nankör olur
Hani dost yok eşek gibi.