EŞEĞE Mİ İNANIYORSUN?
Komşuluk ilişkisi önemli her zeminde,
Aşırıya kaçmadan, olmalıdır deminde.
Ama bıktırmamalı bu ihtiyaç duyumu,
Komşular arasında sağlamalı uyumu.
Hoca da bu konuda epeyce duygusalmış,
Komşulardan birisi Hocadan birşey almış.
Vadettiği zamanda emaneti vermemiş,
Hoca; "Kimseye asla eşyamı vermem" demiş.
Aslında komşulara ders vermekmiş niyeti,
Böyle davranmak ile alırmış emniyeti.
Komşu Hocaya gelir yine günün birinde,
Hoca ise oturur her günkü minderinde.
"Buyur komşu, arzun ne, derdini söyle bana,
Ona göre yardımcı olayım ben de sana."
Der ki komşu Hocaya; "Sizce yoksa bir mani,
Ödünç isteyecektim, karakaçanı hani."
Hoca der ki; "A komşu, oğlum gitti ormana,
Eşekle bir yük odun getirecekler bana."
Kesilir komşusunun umut dolu hevesi,
O sırada ahırdan gelir eşeğin sesi.
Komşusu der ki; "Hoca, karakaçan şurada,"
Hoca adama dönüp; "Yalan var mı burada,
Ağarmış sakalımla bana inanmıyorsun,
Anıran bir eşeğin sözüne kanıyorsun."
Sezayi TUĞLA (07 Temmuz 2020)
Sezayi TuğlaKayıt Tarihi : 22.9.2020 15:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!