Eşeğe mi Benzettin? Şiiri - Kemal Berk

Deh deyince yürüyüp, çüş deyince duracak
Arpasız saman verip, sırtından inmediğin
Günlerce ağlatarak, üç beş söze kanacak
Nalları döktürdüğün, eşeğe mi benzettin?

Emrinizde amade, eksiksiz görev yapar
Her renge girer çıkar, adeta size tapar
Azıcık yeşilliğe, önünde takla atar
Sözünüzü tutacak, eşeğe mi benzettin?

Kendini bilmeyenin, boynuna ip geçiren
Gemini elde tutup, sözlerinle eriten
Pusulayı şaşırıp, hep yerinde tepinen
Kuru otla yetinen, eşeğe mi benzettin?

Cahilin olmaz ilmi, dediğim dedik deyip
Bildiği üç beş cümle, ayağını direyip
Kök söktürür insana, rüzgarını estirip
İnatla hep anıran, eşeğe mi benzettin?

Sırtında semerini, her gün zevkle taşırken
Up uzun kervanlara, rehberliği ederken
En ufak hatasında, yekle yeksan olurken
Laftan hiç anlamayan, eşeğe mi benzettin?

Yeri yurdu bilmeden, her bir lafa karışıp
İstenmeyen şeyleri, hemen akla getirip
Ulu orta meydanda, olur olmaz anırıp
Yanlışlara sevk eden, eşeğe mi benzettin?

Cahilin şu gururu, oldukça yüksek olur
İlim irfan bilmeden, durmadan kötü solur
Dost düşmanı belirsiz, sade nefsini korur
Aynada ki gördüğün, eşeğe mi benzettin?

Kemal’eren Kemal Berk
15.1.2015/ 19.12.2020