Yine kendime çekidüzen vermeye çalışıyorum,
Fazlalıklarla uğraşıyorum eksiklerim o kadar çokken.
Yalın ayak yürürken
raptiye oluyorlar yanlışlarım,
günahlarım tel örgü gibi sarmalıyor,
döküyorlar güzelim rezeneleri.
Bir bahar yeli esiyor,
acıtıyor, kurutuyor kanayan yaralarımı.
Yine, yeniden başlıyorum anne,
kendime çekidüzen vermeye çalışıyorum.
Sert kabuklu kaplumbağalar taşıyor yükümü,
nilüfer el sallıyor umuda,
diriliş fısıldıyor yasemin..
Çabalıyorum anne,
elimi sıkarken iri düşmanlarım
gülücükler dağıtıyorum yalnızlığa.
Kapıyı sırlayıp lambayı dinlendiriyorum,
penceremi aralayıp bir nefes çekiyorum,
Kendime çekidüzen veriyorum anne...
(16.05.2015)
Kayıt Tarihi : 15.5.2024 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vardır her şiirin bir hikayesi..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!