Eşe Halama Şiiri - Ramazan Özerli

EŞE HALAMA
Zalim hastalık nasıl çökertti sizi.
Ayaklar tutmaz olmuş almış sızı.
Boyun bükülmüş, görmez gözü.
Bu hallere nasıl düştü be halam.

Gelene gidene ekmek verirdin.
Güler yüzle hal hatır sorardın.
Nerede hasta hemen yoklar dın.
Yokla yanları üzdün be halam.

Kardeşlerin duyunca gelmişler.
Bacımız nasıl oldu demişler.
Arayıp ta hastane de bulmuşlar.
Hastaneye nasıl gittin be halam.

Çocukların gelip başını bekliyor.
Aranan telefona cevap veriyor.
Umut Allah dan kesilmez deniyor.
Tez günde iyileşesin be halam.

Az mı geliyor hastanenin oksijeni.
Yetmez oldu mu vücudun direnci.
İnşallah dirilip yayarsın sevinci.
Bu hallere nasıl düştün be halam.

Tütün içenler gizli zehir vermişler.
Ciğerlerine kirli dumanı koymuşlar.
En sonunda da vay be mi demişler.
Sigara içenler hasta etmiş be halam.

Tütünün nikotini ciğerini bitirmiş.
Dışarıdan gelen tabakasını çıkarmış.
Sigara sarıp zehir’ini dışa tüttürmüş.
Pasif içicilik hasta etmiş be halam.

Kapalı alanda içmen dedikçe içenler.
Hayatına her gün kefen biçenler.
Sofranda yemek yeyip çay içenler.
Hastalan mana sebep oldular be halam.

Küçük yaşta yetim kalıp büyüdün.
Bu hayatta çok şeyler çekip yaşadın.
Ömrün geçiyor tatlı bir gün mü gördün.
Allah her an sabırlar versin be halam.

Ramazan yazıyor içi kan ağlar.
İyi haber bekler bütün akrabalar.
Sağlığın için duacı uzak yakın dostlar.
İyileşip de evine dönersin be halam.
14.07.2015