ağladığım zaman gözyaşlarım
güldüğümde tebessümüm
haykırışlarımdaki feryatlarım
bir çiçek kokladığımda hissettiğim
bakışlarımdaki ahenk,sözcüklerimdeki giz
tenimi yakan güneş,alnımdan akan ter
hadi yıkalım bütün binaları
bir bahçe yapalım tüm dünyayı
yasemin ekelim herbir karışına
basesu yazalım o bahçenin kapısına
biliyormusunuz ben gittim oraya! ....
sen güneşi giyinip gittiğinden beri
istanbul ağlıyor gözlerimde
sanki barajlar pusu kurmuş tenime
ağırlaşmış umutlarım ağıt yakıyor
her gece dilime su kuşu konuyor
bir aşk doğdu aylardan ekim
ayarlamış kendini eylül sonrasına sanki
sıyrılmışda gelmiş diğer aşklardan
anladım yaşanacak öyle bir aşk ki kocaman
mekanda seçmiş kendine,herbirşeyi düşünmüş
elinden geldiğince kimseye HERŞEY Olduğunu belli etme
bırak yaşadıklarını sansınlar
farkına varırlarsa ayaklanırlar
bırak sıradan yaşasınlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!