Yüreğimde karıncalar dolaşır.
Gözlerimde pusu kurmuş bakışlar.
Bedenimde arzu kana karışır.
Düşüncemde ıslık çalar baykuşlar.
Nasırlaşmış fikirlerdir nasibim.
Güneş karanlık kelepçelidir göklerde.
Asırlaşmış esarettir gerçeğim.
Ateş, ısıtmaz özgürlüğü nedense, kalplerde.
İsyanı dalgalandırmalı artık saçlarım.
Yürütmeli dağları yüreklere ayaklarım.
Bakışlarım dehlizlerin yönünden uzaklaşmalı.
Bozmalı nefsin bozulmaz büyüsünü yine
Lailaheillallah ile harlı dudaklarım.
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 14:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Evren](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/10/esaretten-ozgurluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!