Sokak, sokak şehri, gezdim diyemem.
Aradım buldum,tarihimden bir parça.
Bize de bakın, ayaktayız yıkılmadık.
Bana, sana,ona diyor…
Haykırıyor tarihi cami.
Üst mahalledeki,tarihi çeşme.
Kitabesini söküp almışlar.
Yerine Rusça,bir kitabe koymuşlar.
Oda esir alınmış besbelli.
Suyunu kesmişler ama.
Yinede canlı bir abide.
Türk eseri olduğu yapısından belli.
İyi ama kitabesini kimler yedi.
Özellikle camiyi ablukaya almış.
Her yanında büyük apartmanlar.
Suda boğulan insanın eli gibi.
İmdat dercesine yükseliyor minare.
Hey zalim insan.
Ne istersin mabetten.
Ne zarar gördün İslamiyet ten.
Gel İstanbul’a.
Gör kilise,cami,havra.
Aynı yerde, yan yana.
Dünya insanları bunu bilse.
Atalarımın tarihi dillense.
Biliyorsunuz.
Görüyorsunuz.
Ama yinede utanıp,özür dilemiyorsunuz.
Demeyecek mi?
21.03.2002
Feodosia-Ukraına
Kayıt Tarihi : 27.3.2008 19:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ukraına'dan insan manzaraları
![Osman Karahasanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/27/esaretten-ayakta-kalan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!