Esaretim Şiiri - Halil Tunç

Sinsi karanlık çöker,
Sokaklar sessizleşir
Ve yalnızlık gelir oturur masama.
O dibine vurdukça şişenin,
Benim boğazıma düğümlenir çığlıklar
Aşka dair yazdığım şiirler susar
Ben yalnızlıkla içerim sensizliğime
Sen başka sevdalarda
Bana kör, bana yalan, bana uzak…
Üfle ! Toz gibi dağılsın geçmişin
Kırıklıkların toprağa gömülsün
Hüzüne dair ne döküldüyse içine
Fırlat at, tebessüm konsun dudaklarına
Seni almak için yıldızlarda uçuşan
Mutluluk kelebeklerine takıl ve gel
Gel ki bitsin bu sancılı Hasretim
Gel ki bitsin, yıllardır içimi kemiren esaretim