Esarete Kaçış Şiiri - Ahmet Konukoğlu

Kaderimden kaçıp geldim kaderine
Bitmeyen yoları bitirdim.
Sustukça içimdeki sessiz çığlığım
Büyüdü yüreğimde sensiz gençliğim.

Şimdi esirim kapında
Yok işte gidecek yerim.
Sen de biliyorsun aslında:
Ben seni gerçekten sevdim.

Gözlerinden akıp geldim yanaklarına
Gülmeyen umutları güldürdüm.
Gördükçe bakışlarındaki elayı,
Anka gibi yeniden dirildim.

Omzumda hasretin var
Bu yüzden durgunluğum.
İçimdeki uçurumda
Bir sen varsın dal diye tutunduğum.