Gökyüzünün benim olduğunu düşünüp özgürce uçmaya hazırlanırken,
her seferinde kanatlarından vurulmuş yaralı bir kuş gibi,
Ayaklarının dibine düşüp ellerinle okşanmayı, dudaklarınla öpülmeyi,
ılık nefesinle ısıtılmayı bekleyen ben..
Sensizlik kabusum...hasretin yüreğimde esen kasırga... kıskançlık çaresizliğim.
Beni deli, beni mahzun beni öksüz yapan sen...
Yakışıklı mıydın çirkin mi?
Ah! ! gözlerin ne renkti?
Tanrım.. ne zamandır tanıyorum seni
Bir ay.. bir yıl.. yıllar hatırlamıyorum.
Yüreğimde demirden bir pençe,
Dört bir yan kafes.
Kıstırıldım. Çırpınıyorum. Canım yanıyor.
Gülmek içten kahkahalarla, bana asırlar boyu uzak
Gözyaşları yanaklarımdan süzülüp dudaklarıma ulaşan
o mavi derin engin suların ürperten tadı.
Bana böyle bir anda dört mevsimi yaşatan
aşk değil, değil sevgi, esaretin boğan bunaltan çaresiz kılan..
Artık çok iyi biliyorsun değil mi?
Sen özgür bıraksanda herşeyden çok istesemde uçamam unuttum.
Unuttuğumu da biliyorsun değil mi
Yine de herşeye rağmen tek yuva yaşamam için tek çare sen...
Kayıt Tarihi : 10.11.2004 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Gökyüzünün benim olduğunu düşünüp özgürce uçmaya hazırlanırken,
her seferinde kanatlarından vurulmuş yaralı bir kuş gibi,
Ayaklarının dibine düşüp ellerinle okşanmayı, dudaklarınla öpülmeyi,
ılık nefesinle ısıtılmayı bekleyen ben.. '
...değil mi,insan özgürlüğünü şefkatli bir yüreğe seve seve teslim etmeyi isteyebiliyor...(!)
TÜM YORUMLAR (8)