Sustuğum yerden kırılıyor cümlelerim
Ve
Kaçırdığım otobüslerde kaldı çocuk olma isteğim
Sana kimbilir ne güzel şiirler yazacaktım
Almasaydı soluğumu
Şu soysuz kirleniş
Şimdi koşuyorum
Koynumda sonsuz acılarla
Koşuyorum
Yolumun dönüp dolaşıp sana çıktığı asfaltlarda.
Say ki beni kardeşiyim yokluğunun
Say ki korucusu sevdaların
Sorgucusu tüm yitirmelerin
Ama
Bu aşka gönül verdiğimden beri
Bil ki ölü bir esirim
Ve bu yüzden
Prangalıdır artık benim tüm bekleyişlerim...
Kayıt Tarihi : 29.12.2008 11:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Kucukuncular](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/29/esaret-50.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!