Aynı mekânda, ayrı dünyalar varmış, bak!
Hepsi de dönermiş gibi yapar zaten,
Postacı olmak, yetmiş yıla anca gelen,
-kuyruklu yıldıza kalmış.
Oysa ikimiz de bağlansak bir kördüğümle,
Ağır taşlara biniversek, deryanın dibine batsak,
Yani boğulsak aynı zincirde,
-hiç kuşku yok, sevda kazanacak yine,
Yosun tutsa da yüreğimiz;
-deniz yıldızının keyfine bağlanmış umudumuz.
Zulüm kol geziyor işte;
Zalime de köle gerekmiş,
Dünyada neden esâret var böyle;
Yürek niçin özgür değil?
Zincir bozan bir sevdâ bu,
Yani, başka bir seven var, yüreğinden
Bilse; ne kadar derinden,
Çok derinden azizim, tam kalbinden.
04.02.2008 -2009
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 6.2.2008 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Buraya öyküsünü yazamıyorum dostlar, belki de bu dizelerin bir öyküsü olamaz; Kaç kere denediysem de hepsini dizelere dönüştürüp, yine gittim, hep aynı şiire zincirledim... Yani, duygulanıp kalıyor insan, mantıklı bir öykü yazmak, işte; bu nedenle zor.. Saygılarımla...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!