Esaret Şiiri - Ünal Çağabey

esirdi düşlerim
bir ırmağın kenarında dururken
fidanların boy verdiği
hani dereden su içerken
ve dağın yamacı..

kimse bilmiyordu oysa
sadece senin kalbini
nerde attığı önemli değildi
ben bir çocuktum gecede
dedem savaşta
ninem babama sancıda
ve nehir gürül gürül
bulutlar ağlamaklı..

bir ses var başucumda
bir kapı gıcırtısında
akşamın kanlı ocağında
ve babam canhıraş ağlamakta
ninemin yaslı kucağında
herşey tutsak, herkes esir
esaret bir cürüm, günah sebebi...

bir gece vaktiydi babam
benden haber verdi dünyaya
ağlayarak, elleri kilitli
ismi hafızamda hala
ve murat savaşın gölgesinde
kıyıya nice gemiler salmış...

düşlerimden çıktım o vakit
düşümün penceresinden
dışardan bir ses geldi,
dışardan bir rüzgar içeriye
çıktım o vakit
çıktım azgın sularından murat'ın..

ve babam özgür,
dedem babama bir şehit
ben babamın musalla taşında,
onun toprağında yabancı,
düşlerindeki yolcu...

esirdi düşlerim
dalgalar vururken kıyıya,
ninem ağıtlarına demlenirken,
babam açlığından ağlarken
esirdi düşlerim
fikirlerin sessiz savaşlarında...