Esaret Şiiri - İhsan Altınışık

Soğuk bir bakış sal
manasız bakan gözlerinle
ürperen kirpiklerine gözlerimin.
Açarmı bir daha güller,
soğukmu ellerin hala?
İçin elveriyorsa hadi git
su gibi ak ve git,
sessiz derinden.
Özlemlerden bahsetme bana,
sevgi bir hayaldir artık
sadece bir surettir,
geçmişten kalan
aslını aramaz kimse.
Kendi haklılığını destekleyen
fütursuz bir kaç sözdür beklenen.
Mahkumu olmasanda sevginin,
fişlenmişsindir artık
belleğindesindir ayrılığın,
tüm zabıtlarda
geçmektedir adın,
devasa bir vücuttur
seni sarıp sarmalayan.
Dibi bulunan hiç bir şişe
bir sağa bir sola sendeleyerek
yürüdüğün çilekeş kaldırımlar,
ve de savruk bakışlarının
hedefindeki esmer hayat kadını,
hiç biri derman değildir.
Tıpkı ondört ocak soğuğunda,
buz kesen ellerini
nefesiyle ısıtmaya çalışan
mendilci çocuk gibi çaresizsindir.
Yüreğin buzdan bir kaledir,
soğuk bir bakışın ablukasında.
Ne güzel günler
seni bir daha bulur,
ne de sen geçebilirsin
bir daha o yoldan.
Tutku mahkumiyetine
son vermiştir senin,
şimdi ayrılığın esareti
bağlamıştır seni.
Bir kabus sayıp
uyanmak istersin uykudan
esaretlik böyledir işte,
her günün kabusla geçer
uyanamazsın uykudan.

18.01.2002
Cuma
13:42