Esaret Şiiri - Burak Göç

Esirim ak kağıdın soğuk cephesine
Kurşun yüklü kelimenin zehirli nefesine
Dilimden anlamaz nice heybetli kelam
Esirim bazen tatlı bir rüzgar esmesine

Kuşlarla aynı göğe bakmanın huzuru benimdi
Esirim latif yanan aşk ateşine
Fakat çıkan yangınların kusuru benimdi
Esirim kül olan saadet tepesine

Divanı harap, viran, suskun gecedeki an
Esirim imdat getiren çocukların sesine
İçimde veba, cefa, taun, boran, tufan
Esirim içimde olanların cümlesine

Kirlenmiş bulunan hayat bestesine
Kalabalığın içinde ölüm listesine
Binbir kalem mahir sevda ustasına
Esirim kalbimin son sektesine...