Esaret Şiiri - Melahat Çetinkaya

ESARET

Hani bazen
Firari duygular sarıp içini
yükte hafif pahada ağır
neyin varsa sevgiye aşka dair
vurup sırtına sessizce
gitmek istersin ya
adını bilmediğin şehirlere.
İşte bu demde,
hesaba katmadığın bir acı gerçek
haykırır yüzüne acımazsızca
ve der ki sana,
aklını yüreğini söküp atmadan
kurtulamazsın anılardan sevdandan...
Sürerek izini avcı misali
elleri tetikte gözleri kurşun
Gelir ardın sıra gittiğin yere
yakalar en zayıf olduğun anda
vurur can evinden seni bir daha.
Anlarsın boşuna bunca sürgünün..
yoktur kurtuluşun yürek susmadan
kaçtığın sevdanın esaretinden ...

MELAHAT ÇETİNKAYA