Esaret Şiiri - Sinan Bayram

Gel de sev bu esareti
Bir evin içinde dört duvar
Yaşam kuyusundan uzak
Taht taç fayda vermez yorar
Kurak arazide can susuz

Dile baharı o da dilesin seni ama
Yıldızlar intihar etmeden güzel
Kalbe saplanan veda etmiyor
Ruhunu sevdiğim bana özel
Özlem yine huzur veren sevgiliye

Sevemedim sevemezsin esareti
Yaprak dalında küskün koca dağ
Düşler sığdıda küsler barışmadı
Gül demeti gönülde yeşeren bağ
Sevda kıyımda can paramparça

Duygular küçük bir mum ışığı büyük
Aşk der ben de marifet esaret yok
Duvarlar yıkılsın yine gökyüzü mavi
Sevdamızdan renk çalmış karnı tok
Hür doğmuş tutsak ölemeyiz ki