Esaret Şiiri - Riza Igdekoylu

ESARET
Bir kıvılcımdır sürükler seni yangına
Su olup akmak ne güzel meziyet
Kapılırsan kibre, müsaade edersen hasetliğe
Vah haline, budur çekeceğin en büyük eziyet

Etrafına bir bak ve sadece gülümse
Belki de ihtiyacın olan tek şeydir nezaket
Düşme umur-u dünya arkasına bu kadar
Sonucu bellidir; yine hüsran yine felaket

Bakıp göreceksin, duyup dinleyeceksin sessizce
Eksik olmayacak ağzında dua, kalbinde merhamet
Şayet önemi yoksa gidişin; doğru yanlış demeden Üzülürsün, çünkü yine bozgun yine hezimet

Oysa hayat ne güzel sevince paylaşınca
Zorluklar hep vardır lakin yolun sonu selamet
Haddin olmayanı edinirsen kendine amaç
Sonucu bellidir; yine pişmanlık yine nedamet

Önüne konulan yemek ne lezzetli gelir
Senin için bulunmaz, şahane bir ziyafet
Göremezsin başka bir şeyi tatlıdır tatlı
Alırsın sırtına dünyayı sana yine külfet

Sakın başkasında arama, kendinden önce
Yoksa asla bırakmaz peşini mazeret
Yok olursun kendi içinde yavaş yavaş
İşte seni sarıp sarmalar fena bir esaret.