Duvarlarda paslı çiviler vardı/
Tek bir tablo için çakılmış…
Çivilerin kimi düzgün, kimi kırık, kimi ezik,
Günler ise sayılmıştı çizik-çizik.
Zamanı mahkûm eden
Parmaklıklar gibiydi çizgiler
Aşk ile başbaşa kalanların
Yalnızlıkları;
Kim kime tumtumaydı.
Gecelerin bağrışmalarından
Ne kadar rahatsızdı güneş!
Kaçmıştı koyu karanlıklar içine…
Bu savaş ne zaman bitecekti?
Mahkûm olan ben miydim zaman mıydı?
Barış yapılsa güneş de kurtulur muydu?
Belki, ben de kurtulurdum bu esaretten.
Acz ve fakr/ın prangası yüreğime takılmıştı
Zamanın ve aşkın esaretinde…
Sadece ben miydim esir olan?
Yoksa tüm acizler, zayıf ve fakirler miydi?
Yoksa dişlerimi kıran yanlış sözlerim miydi?
Bilmiyordum.
Belki de bilmediğimin esiriydim,
Kim bilir?
Belki ben bilmediğimi/
Bilmiyordum.
24.06.2017
Kayıt Tarihi : 24.6.2017 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne kadar rahatsızdı güneş!
Kaçmıştı koyu karanlıklar içine…
abicim kocaman alkışlar sana..
Kutluyorum Hocam.
Saygıyla.
Adalet çarkına sokulan çomakların, ruhlardaki esaretin ızdırap
menğenelerinde kalınmasına, mahkumiyetlere sebep...
Anlamlı ve oldukça güzel şiirinizi Kutluyorum Bedri Bey...
Nicelerine diyerek... Saygıyla...
Anlamlı ., güzel çalışmanız için kaleminize sağlık sayın Adaklı...
Zamanın ve aşkın esaretinde…
Sadece ben miydim esir olan?
Yoksa tüm acizler, zayıf ve fakirler miydi?
----------Bedri hocam şiirinizi ve sizi kutluyorum beğeniyle okudum saygılar.
TÜM YORUMLAR (6)